Boot sektor i MBR

Nulti sektor diska se naziva glavni startni slog (eng. Master Boot Record, MBR) i koristi se za startovanje računara. Tabela particija koja se nalazi na kraju glavnog startnog sloga sadrži početnu i krajnju adresu svake particije i jedna od tih particija je označena kao aktivna.

Nakon startovanja računara BIOS (eng. Basic Input-Output System) čita i izvršava glavni startni slog. Na osnovu informacije u glavnom startnom slogu locira se aktivna particija na disku i učitava se u njen prvi blok koji se naziva boot sektor u operativnu memoriju. Program iz boot sektora pokreće (ili podiže) operativni sistem koji se nalazi na aktivnoj particiji. Svaka particija ima boot sektor bez obzira da li se na njoj nalazi operativni sistem koji se može boot-ovati ili ne.

Master Boot Record, MBR



GPT




Poboljšane su performanse i pouzdanost, svaka particija na hard disku ima svoj “jedinstveni identifikator” (GUID – Globally Unique Identifier), na primer, jedan GPT disk sadrži dve kopije tabela particija, koje se nalaze u posebnoj, skrivenoj particiji, tako da je mnogo sigurniji. Skladišti informacije o proverama (cyclic redundancy check (CRC)) – ukoliko su podaci oštećeni, GPT može locirati i pokušati popravku oštećenih podatka sa druge lokacije na disku, dok MBR nema tu mogućnost i dok ne naletite na problem, nećete ni znati da ima oštećenje. Na MBR disku informacije o particijama i boot sektoru zapisane su na jednom mestu, ukoliko ovi podaci budu obrisani ili oštećeni, u nevolji ste.

Teoretski GPT podržava neograničen broj jedinstvenih particija po disku, jedino ograničenje je operativni sistem, Windows dozvoljava 128 particija na GPT disku.  Veličina jednog GPT volumena teoretski je 8 ZB (Zettabytes), iako je veličina praktično ograničena na oko 18 Egzabajta.


, ,